Alicja Sroka

Alicja Sroka Jest emerytowaną nauczycielką Zespołu Szkół  im. ŚW. Faustyny Kowalskiej w Cierpiszu.  Wydała jeden poetycki tomik i gromadzi materiał na następne. Jej wiersze to przeważnie poezja religijna. To ogromnie wrażliwa twórczyni, ceniąca piękno zachwycająca się życiem, rozkochana w  przyrodzie sławi Bożą miłość i dziękuje Stwórcy nawet za krzyże stojące na życiowych drogach. Pierwsze swoje wiersze pełne bólu zaczęła pisać po tragicznej śmierci swojego męża.

 

***

Krzyżu życia –
Twardy jak skała
Stoisz na losu mojego drogach
I nie podobna ominąć Ciebie
Ani udźwignąć na własnych nogach.

Twoje ramiona oplotły wszystko
Cieniem się kładą na cale życie
Trudno jest z Tobą – bez Ciebie może
Byłoby gorzej w próżnym zachwycie.

Bowiem cierpienie nas uszlachetnia
Wskazuje jasno gdzie skarb nasz tkwi
A co nie warte ni funta kłaków
Chociaż jest treścią większości dni.

Więc w cieniu Twoim przebiega życie
Pełne upadków i prób powstania
I szlachetnieje me twarde serce
Jak diament krzyżem szlifowane.

Każde cierpienie dodaje blasku
W życie wpisuje sensowną treść
A przeorane cierpieniem serce            
Potrafi ponad poziom się wznieść.

 

 

***

może
spojrzysz jutro
na dzisiejszy dzień
odtworzysz w źrenicy
niemy film

znajdziesz
usprawiedliwienie
dla swojego „ być”
może
dostrzeżesz w nim
iskierkę dobra
rozpaloną przez siebie
nadającą sens
Twojemu
istnieniu

 

 

***

Zmierzasz
ku celom
zatapiasz się w nich
bez granic
zdyszany
dobiegasz do mety
zostawiasz
wszystko
by wznieść się
ku nieśmiertelności
Tylko miłość zostaje
reszta
to zbędny balast.