Bernadeta Samborska

Dla Królowej Pokoju

Maryjo chciałam Ci napisać poemat, czy znajdę słowa?
Wobec Twojej miłości czym jest moja mowa.
Jesteś naszą Matka i świata Królową,
Jesteś gwiazdą najjaśniejszą, różką Aaronową.
Jesteś nieskalana najbielszej czystości,
Jesteś nieprzebranym źródłem matczynej miłości.
Ochraniarz swoje dzieci płaszczem matczynej opieki,
Kto się trzyma Twojej ręki nie zginie na wieki.
O Królowo Pokoju świat tak bardzo Cię potrzebuje,
Niech matczyna Twoja ręka zło powstrzymuje.
Królowo Pokoju Matko świętej miłości.
Niech ustaną na świecie nienawiści i złości.
Dałaś nam Jezusa który leczy chore serca ludzi.
Królowo Pokoju spraw niech w każdym sercu pokój się obudzi.

Majowy świt

Słońce się budzi radosne i piękny dzień zapowiada.
Ciepło jego promieni do serca mego pada.
Zachwycam się jego urokiem i bardzo się raduję.
W piękny majowy poranek lepiej się czuję.
W rześki majowy poranek pełna piersią oddycham.
Podziwiam cud natury do Stwórcy wzdycham.
Ptaszęta zaszyte w zaroślach śpiewem dzień witają
Na starej jabłoni w sadzie gołębie głośno gruchają,
Jaskółki od samego rana takie zapracowane
Są takie radosne i rozśpiewane.
Pszczoły bzyczą w ogrodzie i kwiaty zapylają
Na smaczny miodek nektar zbierają.
Cała przyroda jest piękna i kolorowa.
Po zimowym śnie do życia obudziła się od nowa.
Tyle kwiatów, zieleni i już zakwitła piwonia.
W tej cudownej przyrodzie jest niepojęta harmonia.

Bukiet dla mojej mamy
[dla mojej śp. mamy w Dniu Matki]

Jesteś mi droga moja mamo
Wciąż kocham Cię tak samo.
Chociaż jesteś już po drugiej stronie
Gdy jest ciężko czuję Twoje pomocne dłonie.
Kochana mamo chcę ci ofiarować wszystko co mam
Miłość, radość i smutek ci dam.
Poukładałam w bukiet całe moje życie,
Pracowałam nad nim pieczołowicie.
Są w nim cudowne kwiaty pachnące,
Są też i ciernie kujące.
To wszystko co w moim życiu było,
I kiedyś tak bardzo Cię to obchodziło.
Włożyłam całe moje serce w to kwiecie
Żebyś wiedziała że kocham Cię najbardziej na świecie.
Kochana mamo serce twoje już nie bije
Ja wiem, że Twoja miłość i po śmierci żyje.

Jeszcze nie pora

Jeszcze nie pora na sen zimowy
Jeszcze nie pora na zachód słońca.
Obrachunek nie jest jeszcze gotowy
Niech ten czas trwa do końca.
Pięknem jesieni chcę się nacieszyć
Chcę jeszcze życie garściami brać.
Mam dużo czasu, nie muszę się śpieszyć
Przecież mnie jeszcze na coś stać.
I cóż z tego że korozja mnie zżera
Na głowie przecież srebro mam.
Moja emeryturka perspektywy przede mną otwiera
Więc po co się martwić, radę sobie dam.
Jesień życia piękna bywa
Tylko zechciejmy w to uwierzyć.
Czas pędzi szybko lat nam przybywa.
Nie bójmy się ze starością zmierzyć.