Maria Kubecka

MARIA KUBECKA

Mieszkanka Tryńczy, emerytka. Członkiem Klubu została dwa lata temu. Przedtem pisała długie lata, ale wyłącznie "do szuflady". Poza pisaniem wierszy, lubi ręczne robótki, czytać książki,uprawiać kwiaty. Jest mamą siedmiorga dzieci.

 

 

Chleb

Co to jest chleb
Wszyscy wiedzą.
Przecież ten chleb
Wszyscy jedzą.

Je go mały
Je go duży
Je go w domu
I w podróży.

Je go z szynką
Masłem z solą
Biedny z czosnkiem
I cebulą.

Ale żeby ten chleb byś
Rolnik nie poskąpił sił.

Robił nań przez
Roczek cały
By rzesze ludzi
Chleb miały.

Dziś gdy chleba
W bród już mamy
Często w śmiecie
Go wrzucamy.

 

Czas pandemii

Czy ty gorąco
Kochasz Jezusa?
Dlaczego smutna
Jest twoja dusza?
No bo do Niego
Świat należy.
Wszystko co żyje,
Czy w ziemi leży.
Może ten wirus
Nas nawróci.
Kiedy się człowiek
Do niego zwróci.
On ci wybawi
Od zła wszelkiego,
Bo koronawirus
To cos strasznego.
Już srogie klęski
Nas nawiedzały
Straszne choroby,
Wojny nawały.
Lecz gdy do Boga
Się zwrócono
Z prośbą w pokorze-
Się nawróciło.
To Bóg na nowo
Dał nadzieję
I Polsce wszelkie
Przywileje.
I dał nam
Z wszystkich najświętszego
Świętego Jana Pawła II.
Który w niebie
Oręduje
I się Polską opiekuje.
Módlmy się
Do niego szczerze,
Od pandemii
Nas ustrzeże.
A Bóg wybawi
Od zła wszelkiego
Kiedy się tylko
Zwrócisz do złego.

 

Rok 2020

Minął nam rok 19ty-
Przyszedł nowy rok 20ty.

Jaki będzie Nowy Rok
To wie tylko Bóg.

A więc do Niego zanośmy modły
By był szczęśliwy i nie był głodny
I by na świecie nie było wojny.

Pokój na świecie
Jak liść na drzewie
Kiedy wiatr strąci
Nikt tego nie wie.

Lecz tylko jeden
Bóg na niebie
Wie co zgotował
Dla mnie i ciebie.

Prośmy Maryję
Razem ze Świętymi
By wyprosili
Pokój na Ziemi.