Między słowem a obrazem - spotkanie z twórczością Alicji Surowieckiej-Lach

 

 

 

8 marca o godz. 17.00 zapraszamy na wernisaż wystawy i spotkanie z poezją Alicji SUROWIECKIEJ - LACH - grafikiem, poetką i pisarką małych form poetyckich, która  mieszka i tworzy w Przemyślu.  W latach osiemdziesiątych była członkiem Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy i Klubu Literackiego ,,Lombard”. Swoje utwory drukowała m.in. w Przemyskich Informatorach Kulturalnych, almanachach: „Nie będę niszczyć" - Warszawa,  „O Groniu Jana Pawła II” - Andrychów, Dorocznego Spotkania Poetów w Przemyślu, w Tygodniku Rodzin Katolickich „Źródło", „Niedzieli", „Nowinach", „Życiu Przemyskim", „Pograniczu", „Miśku" i innych. Drukowała w almanachach przemyskiej Grupy Artystycznej WENA: „Letnie inspiracje",  „Wędrówka z Weną", „Pójdźmy z Weną do stajenki", „Z poezją w Dolinę Sanu", „Bukiet Nadziei", „Zwiastuję wam radość wielką", „Oto matka Twoja".

W ramach współpracy z Polonią na wschodzie jej tomiki znajdują się w Domach Polskich na Ukrainie, m.in. w takich miejscowościach jak: Czerniowce i Pietrowce, w Rumunii: Suczyn i Nowy Sołoniec, w Mołdawii: Kiszyniów i Comrut.

 

Ważniejsze nagrody:

1988r. II Nagroda w Wojewódzkim Konkursie Małych Form Literackich,

 1990r. I Nagroda w Konkursie Literackim dla twórców Warszawskiego Okręgu Wojskowego,

2003r. II Nagroda w XI Konkursie na wiersz o Groniu Jana Pawła II w Andrychowie,

2006r. I Nagroda w I Edycji Konkursu Poetyckiego „W Hołdzie Janowi Pawłowi II – Wielkiemu Polakowi" w Przemyślu.

 

Do tej pory wydała tomiki: „Alter Ego”, „Kocioł w bibliotece’’, „Podróże w czasie”, „Pieśń serca’’, „Gdzie jest ta miłość”.

 

 

Autorka o swojej pasji:

„Kocham zarówno malować jak i pisać. Często moje wiersze są malarskie w wyrazie, a obrazy tworzą poetyckie sceny. Natchnienie wypływa z natury, z otoczenia, ale i z własnych refleksji. Odkąd pamiętam sztuka zawsze dla mnie była dziełem połączonym . Kolory, sceny, wizje – wszystko się razem łączy słowem i obrazem. Moje malarstwo przeszło przez kilka etapów – jak życie. Od buntu, przez abstrakcje, po spokojną wizję ukojenia i podzielenia się z innymi radosnym widokiem, który sprawia przyjemność, pozwala na odpoczynek, refleksję. Wiele z moich obrazów rozeszło się po świecie.”