Przystanek Poezja - Wieczór autorski Zuzanny Ostafin

22 lutego na organizowanym już po raz  42. w Klubie „Piwnice”  CK autorskim spotkaniu z cyklu „Przystanek Poezja” gościliśmy Zuzannę Ostafin, poetkę o niezwykłej osobowości i talencie. Choć życie nie szczędziło jej ciosów, bo od 24 lat jest osobą zupełnie niewidomą, to można powiedzieć, że żyje pełną piersią, dostrzegając „oczami duszy” piękno wokół siebie i obdarzając wszystkich ciepłem i życzliwością . To osoba inteligentna, pełna uroku i wrażliwości. Do Przemyśla przyjechała z małej podropczyckiej wioski Lubziny.

 

fot. Bernadeta Paczkowska

 

Zuzanna Ostafin jest członkiem Polskiego Związku Niewidomych.  Jest laureatką wielu konkursów poetyckich m.in. II miejsca w konkursie „Strofy o porach roku” w Zamościu, specjalnego wyróżnienia Burmistrza Ropczyc w konkursie „Jan Paweł II”. Jej wiersze prezentowane są na stronie internetowej Przemyskiego Klubu Sportu i Rekreacji Niewidomych i Słabowidzących „Podkarpacie”. Trzykrotnie ukazały się także w zbiorowym tomiku Dorocznego Spotkania Poetów, wydawanym przez CK w Przemyślu. W roku 2012 wiersz „Łzy Tęsknoty” stał się tekstem do piosenki wokalistki zespołu „Wójownicy”. Do kilku jej wierszy muzykę skomponował Jacek Marcińczak, muzyk Centrum Kulturalnego w Przemyślu. Ich premierowe wykonanie miało miejsce właśnie podczas tego wieczoru.

Zuzanna Ostafin jako poetka debiutowała w 2003 roku w dniu Pierwszej Komunii Św. syna, kiedy to zainspirowana tym wydarzeniem napisała swój pierwszy wiersz, by móc podarować mu coś wspaniałego i wyjątkowego. 

Autorka w swoich wierszach porusza tematy ważne,  a czasami także zupełnie błahe,  lecz jakże bliskie naszemu codziennemu życiu.  Są to wiersze o życiu, przyrodzie, miłości, w jej twórczości między innymi znajdziemy utwory poświęcone jej niepełnosprawności. Wiersze  „No to co, że nie widzę” czy „Pytasz jak żyć” , „Widzę Cię”, wywołały wśród publiczność łzy prawdziwego wzruszenia.

Centrum Kulturalne tradycyjnie przy okazji organizacji „Przystanku Poezja” własnym nakładem przygotowywało miniaturowy poetycki zeszycik, który otrzymali uczestnicy spotkania.  

Zbiorek z poezją Autorki tak jak i całe spotkanie nosiło tytuł  przyjęty z jednego z jej utworów „Życie jak pory roku”.  Wybrane  wiersze z prawdziwym przejęciem,  a czasami i wzruszeniem przeczytały trzy przesympatyczne przemyślanki: Alicja Czado, Julia Oleksińska i Halina Pusio, dwa utwory Mamy recytowała także jej córeczka – Ala. Całość poprowadziła Jolanta Nowak.

Zainteresowanie poezją Zuzanny Ostafin było ogromne, dowodzi tego tłumne  przybycie zarówno licznej grupy przyjaciół i rodziny, znajomych z Polskiego Związku Niewidomych,  jak i mieszkańców Przemyśla. Niemalże wszyscy wyszli stąd głęboko poruszeni zarówno prostotą płynącą serca,  jak i pięknem formy wysłuchanych wierszy.

 

Zobacz więcej zdjęć