Ignacy Łukasiewicz
|
|
Ignacy Łukasiewicz urodził się 8 marca 1822 roku w Zadusznikach – małej wsi na terenie obecnego powiatu mieleckiego w województwie podkarpackim. Wraz z czworgiem rodzeństwa wychował się w szlacheckiej rodzinie o tradycjach patriotycznych, pieczętującej się herbem „Łada” (wywodzącym się z Mazowsza). Jego matką była Apolonia ze Świetlików, a ojcem Józef Łukasiewicz – zarządca wielu folwarków i dóbr ziemnych, a także żołnierz Tadeusza Kościuszki. W obawie przed represjami ze strony władz zaboru rosyjskiego rodzina Łukasiewiczów przybyła na tereny mieleckie (wówczas znajdujące się pod zaborem austriackim). Było to po upadku powstania kościuszkowskiego, ujmując okres ten w ramy, przypada on na lata 1817-1830. Wraz z Łukasiewiczami mieszkał także były pułkownik wojsk polskich Antoni Woysym-Antoniewicz, który zajmował się edukacją Ignacego oraz jego starszego rodzeństwa: Aleksandra, Franciszka, Emilii i Marii. Z powodu postępującej choroby Józefa Łukasiewicza i konieczności jego specjalistycznego leczenia, w 1830 r. rodzina przeniosła się do Rzeszowa.
[IMAGES=/ck/eliminacje-powiatowe-spiewaj-razem-z-nami-iii-i-iv-kategoria.html]
Dwa lata później młody Ignacy zdał egzamin publiczny, obejmujący zakres szkoły elementarnej i rozpoczął naukę w 6-klasowym gimnazjum Ojców Pijarów w Rzeszowie. Nadzór nad szkołą sprawowały władze austriackie, co wiązało się z przymusem posługiwania się jedynie językiem niemieckim bądź łaciną. Język polski był zakazany, a używanie go wiązało się z ponoszeniem przez uczniów różnych kar, m. in. chłosty bądź wpisania do tzw. „księgi hańby”. Ignacy, który wychowywany był w duchu poczucia tożsamości narodowej, już w wieku młodzieńczym wykazywał się postawą patriotyczną. Brał udział w strajku zorganizowanym przez uczniów szkoły (środowisko młodzieży patriotycznej), przez co został ukarany karcerem o wodzie i chlebie.